Για αναρτήσεις και επικοινωνία με το blog στείλτε e-mail στο
sotosantonios@hotmail.com

Σάββατο 26 Φεβρουαρίου 2011

ανακοίνωση της ΔΗΠΑΚ


          Κράτος και επιχειρηματίες επιδιώκουν  να ενισχυθεί συνολικά η επιχειρηματική δράση στην υγεία - πρόνοια. Αυτό επιχειρεί και το νέο πολυνομοσχέδιο «σκούπα» για την υγεία.  Δημόσια  νοσοκομεία – επιχειρήσεις  που  θα  πουλάνε  υπηρεσίες  στους  ασθενείς – πελάτες. Μειώνουν  δραστικά τις κρατικές και εργοδοτικές δαπάνες στην υγεία και στην ασφάλιση, για να εξασφαλίσουν  επιπλέον  χρηματοδότηση και  παντός  είδους  κίνητρα   στους επιχειρηματίες,  υποθηκεύοντας  τις  λαϊκές  ανάγκες,  μετατρέποντας  τις  υπηρεσίες  υγείας  σε  είδος  πολυτελείας. Σ’  αυτό  το  στόχο  υποτάσσεται και  η  μετατροπή  των  γιατρών  και  συνολικά  των  υγειονομικών  σε  «φτηνούς»  εργαζόμενους,  με  χαμηλούς  μισθούς, με ελαστικές σχέσεις εργασίας σε δημόσιο και ιδιωτικό τομέα. Είναι ψέμα ότι η  σημερινή  απαράδεκτη  κατάσταση  οφείλεται  «στη  διαφθορά  και  στη  σπατάλη».  Αυτά  είναι  τα  αποτελέσματα  και  όχι  η  αιτία  του  προβλήματος. Η  αιτία  βρίσκεται  στο  χρεοκοπημένο  και  διεφθαρμένο  καπιταλιστικό  σύστημα,  που  μια  χούφτα  χρυσοκάνθαρων  ιδιοποιείται  το  πλούτο  που  παράγουν  οι  εργαζόμενοι. Στο  σύστημα  αυτό  που  παράγει  αμύθητο  πλούτο  στους  λίγους  και  φτώχια, ανεργία  και  εξαθλίωση  στους  πολλούς. Στο σύστημα  που το κριτήριο για τη λειτουργία, την ανάπτυξη υπηρεσιών υγείας δεν είναι οι πραγματικές ανάγκες αλλά το κέρδος. Πιο συγκεκριμένα:
Η δημιουργία του ΟΠΥ είναι το εργαλείο για την εξίσωση των ήδη υποβαθμισμένων παροχών υγείας προς τα κάτω- στο επίπεδο του βασικού πακέτου- για όλα τα ταμεία, στο όνομα πάντα του νοικοκυρέματος, της βιωσιμότητα των ταμείων, της αποτελεσματικότητας κλπ. Αυξάνονται οι εισφορές στον κλάδο Υγείας σε ορισμένες κατηγορίες συνταξιούχων, επιβάλλονται νέα χαράτσια μέσω νοσηλίων στα ασφαλιστικά ταμεία για τα άτομα με νοητική υστέρηση, δεν διασφαλίζονται τα δικαιώματα των γιατρών και υγειονομικών του ΙΚΑ που εντάσσονται. Παράλληλα χτυπιόνται και μία σειρά αυτοαπασχολούμενοι γιατροί που παρείχαν μέσω απαράδεκτων συμβάσεων ιατρικές υπηρεσίες σε ασφαλισμένους των ταμείων.
Με κάθε τρόπο ενισχύεται και διευκολύνεται το κεφάλαιο: Διείσδυση των τραπεζών στις δημόσιες υπηρεσίες υγείας και υποθήκευση της υγείας των λαϊκών στρωμάτων σε αυτές (π.χ. πληρωμές των ασθενών με πιστωτικές κάρτες, καθιέρωση των δημοσίων υπηρεσιών σε πελάτες των τραπεζών καθώς θα μπορούν να δανείζονται για να πληρώσουν τους προμηθευτές, δυνατότητα εκχώρησης της διαχείρισης των προμηθειών και υπηρεσιών των δημόσιων νοσοκομείων σε ιδιωτική εταιρεία,  άρση όποιων νομοθετικών εμποδίων υπήρχαν για την  επέκταση, αλλαγή χρήσης και μονοπώληση των ιδιωτικών κλινικών, ενίσχυση των ασφαλιστικών εταιρειών κ.α.
Το κράτος εγκαταλείπει τη χρηματοδότηση και των υπηρεσιών για τα ΑΜμεα, στο όνομα του «υψηλού κόστους» και προβλέπεται η είσπραξη νοσηλίου – τροφείου από τα ασφαλιστικά ταμεία των ατόμων για την ενίσχυση της λειτουργίας των Στεγών Υποστηριζόμενης Διαβίωσης για Άτομα με Αναπηρίες (ΣΥEΑμεΑ). Μ' άλλα λόγια μεγαλώνουν τα χαράτσια στα ασφαλιστικά ταμεία, ενώ εκείνοι που θα χάσουν την ασφαλιστική κάλυψη θα βρεθούν στο δρόμο ή θα υποχρεωθούν σε άμεσες πληρωμές
          Η ένταξη στο δημόσιο των νοσοκομείων του ΙΚΑ αποβλέπει στην ενίσχυση της επιχειρηματικής λειτουργίας τους, εντάσσεται στη λογική του «νοικοκυρέματος» των υπηρεσιών υγείας που προβλέπει κατάργηση και συγχώνευση υπηρεσιών και όχι βελτίωσή και ανάπτυξή τους. Οι σχέσεις εργασίας των γιατρών και των άλλων εργαζόμενων δεν μπορούν να θεωρούνται διασφαλισμένες.
Οι ρυθμίσεις για το φάρμακο, ομολογείται με κυνικό τρόπο ότι εντάσσονται «στο πλαίσιο των μέτρων για τη ακόμη μεγαλύτερη μείωση της δημόσιας φαρμακευτικής δαπάνης κατά 2 δισ. ευρώ επιπλέον της μείωσης που επιτεύχθηκε το 2010 (1 δις)»! Έτσι, ασφαλισμένοι και συνταξιούχοι θα υποστούν και άλλες φαρμακερές περικοπές και πληρωμές για φάρμακα, ενώ οι φαρμακοβιομήχανοι, οι πολυεθνικές και οι χονδρέμποροι θα συνεχίζουν να θησαυρίζουν, αλλά και να απολαμβάνουν φοροαπαλλαγές, επιδοτήσεις και να εκμεταλλεύονται με ακόμα επαχθέστερους όρους τους εργαζόμενους σε αυτές. Το νομοσχέδιο βάζει τις βάσεις για την μονοπώληση του λιανικού εμπορίου φαρμάκου, προωθώντας τόσο την απελευθέρωση του ωραρίου των φαρμακοποιών όσο και διαμορφώνοντας τις βάσεις για σύναψη συμβάσεων των ασφαλιστικών ταμείων με αλυσίδες φαρμακείων – πολυκαταστήματα με το επιχείρημα της επίτευξης «καλύτερων τιμών». Υπάρχει όμως εμπειρία από τους εργαζόμενους. Όπου συντελέστηκε μονοπώληση ενός κλάδου, όπου κυριάρχησαν οι κανόνες της ελεύθερης αγοράς, δεν υπήρξε ούτε βελτίωση των υπηρεσιών ούτε μείωση των τιμών για το λαϊκά στρώματα, αλλά το αντίθετο. Οι εργαζόμενοι θα πληρώνουν ακριβότερα για υποβαθμισμένες υπηρεσίες και φάρμακα, δεν διασφαλίζεται το δικαίωμά τους σε δωρεάν ασφαλές και αποτελεσματικό φάρμακο. Τα δικαιώματα των εργαζομένων στην υγεία θα υποτάσσονται ακόμη περισσότερο στην κερδοφορία των μονοπωλίων.
Ανατρέπονται παραπέρα οι εργασιακές σχέσεις των υγειονομικών καθώς κυριαρχούν οι προσλήψεις επικουρικού ιατρικού και λοιπού προσωπικού, όχι μόνο στα δημόσια νοσοκομεία αλλά και στις δομές πρόνοιας. Παράλληλα στην πράξη προωθείται η επέκταση των ελαστικών σχέσεων εργασίας όπως με την μορφή των συμβάσεων έργου με δελτίο παροχής υπηρεσιών ή των συμβάσεων με εργολάβους. Ενισχύεται η λογική του εθελοντισμού, δηλαδή της απλήρωτη εργασίας.
Συστήνονται διευθύνσεις και τμήματα στο υπουργείο υγείας δήθεν για τη προστασία της δημόσιας υγείας, την προώθηση της άθλησης και της καλής διατροφής που μόνο ως υποκρισία και πρόκληση μπορούν να ληφθούν, αφού την ίδια ώρα η ίδια πολιτική καταδικάζει μαζικά τα λαϊκά στρώματα στη φτώχεια, ανεργία, την εξουθενωτική εργασία, την εμπορευματοποίηση της υγείας, της άθλησης, κλπ με στόχο τη διασφάλιση των κερδών των μονοπωλίων.
Αναδεικνύεται ξεκάθαρα πως η λειτουργία των δημόσιων υπηρεσιών υγείας- πρόνοιας με γνώμονα το κέρδος, οδηγεί ταυτόχρονα και στην υποβάθμιση και παραπέρα εμπορευματοποίηση υπηρεσιών υγείας αλλά και στην επιδείνωση των όρων και σχέσεων εργασίας των γιατρών και γενικότερα όλων των υγειονομικών.

Απορρίπτουμε το σχέδιο νόμου αφού αποτελεί συνέχεια της πολιτικής εμπορευματοποίησης της υγείας, υπηρετεί τα συμφέροντα των μονοπωλίων που δραστηριοποιούνται στο χώρο. Υποθηκεύει το επίπεδο υγείας των λαϊκών στρωμάτων,  επιδεινώνει τούς όρους και τις συνθήκες εργασίας της μεγάλης πλειοψηφίας γιατρών και υγειονομικών. Απορρίπτουμε κάθε συζήτηση που δίνει το άλλοθι κοινωνικού διαλόγου με την κυβέρνηση, που επιδιώκει να καταστήσει τους γιατρούς συνενόχους.

Κανείς γιατρός να μη δεχτεί τα μέτρα της κυβέρνησης που ενισχύουν την επιχειρηματική δράση στα δημόσια νοσοκομεία και συνολικά  στην υγεία-πρόνοια.  Κανείς γιατρός να μη δεχτεί να ασκεί την ιατρική με κριτήριο το «κόστος», την επιχειρηματική, ολοήμερη λειτουργία των δημόσιων νοσοκομείων, την περικοπή κρατικών και εργοδοτικών δαπανών, «τα ελάχιστα πακέτα παροχών», τη συμμετοχή των ασθενών στις πληρωμές για φάρμακα, για εξετάσεις και θεραπείες, για τα τακτικά ραντεβού και τα επείγοντα.
Η  πλειοψηφία  των  μισθωτών  και  των  αυτοαπασχολούμενων  γιατρών,  δεν  έχουν  καμία  προοπτική  είτε  στο  εμπορευματοποιημένο  και  επιχειρηματικό  δημόσιο  τομέα  της  υγείας,  ούτε  στην  ιδιωτική  επιχειρηματική  δράση. Και  οι  δυο  απαιτούν  πιο  «φτηνούς»  εργαζόμενους  γιατρούς,   είτε  μισθωτούς  με  χαμηλούς  μισθούς,  με  ελαστικές  σχέσεις  εργασίας,  με  πλήρη  εξάρτιση  της  επιμόρφωσης  από  τα  μονοπώλια  του  φαρμάκου  και  των  ιατρικών  μηχανημάτων  κλπ.,  είτε  αυτοαπασχολούμενοι  με  πορεία  πλήρους  εξάρτησης  από τις  ασφαλιστικές  εταιρείες,  με  την  προδιαγεγραμμένη  ήττα  από  την  επέκταση  της  δράσης  των  ισχυρών  επιχειρηματικών  ομίλων  στο  χώρο  της  υγείας. 
Απ’  αυτήν  την αντικειμενική  πραγματικότητα,  όπως  γίνεται  σε  όλους  τους  κλάδους  και  τομείς  της  καπιταλιστικής  οικονομίας,  δεν  πρόκειται  να  εξαιρεθεί  η  πλειοψηφία  των γιατρών.  Δεν  υπάρχει  «ρύθμιση»  που  να  αναστείλει  τους  νόμους  της  αγοράς,  δηλαδή  την  ακόμα  μεγαλύτερη  αξιοποίηση  της  επιστήμης  και  της  εκμετάλλευσης  των  επιστημόνων  από  τα  μονοπώλια  και  το  κράτος  τους,  προκειμένου  να  εξασφαλίσουν  μεγαλύτερη  κερδοφορία  και  μάλιστα  σε  συνθήκες  σκληρού  ανταγωνισμού.  Γι’  αυτό  λέμε  ότι  ούτε  δρόμος  προς  τα  πίσω  υπάρχει,  ούτε  τρόπος  και  δυνατότητα  συνύπαρξης  με  τα  μονοπώλια  και  να  βγαίνουμε  όλοι  ωφελημένοι.
Οι διεκδικήσεις μας βρίσκουν απέναντί τους τόσο την πολιτική της κυβέρνησης, ΕΕ, ΔΝΤ, πολιτική που στηρίζουν και η ΝΔ και το ΛΑΟΣ, όσο και τις συμβιβασμένες συνδικαλιστικές ηγεσίες στον ΠΙΣ, ΙΣΑ αλλά και ΓΕΣΕΕ, ΑΔΕΔΥ, ΟΕΝΓΕ, ΕΙΝΑΠ, ΠΟΕΔΗΝ… Αυτές  οι  πολιτικές  δυνάμεις  και  οι  συνδικαλιστικές  τους  παρατάξεις  στην  αντιπαράθεση ανάμεσα  στο  λαό  και  τα  μονοπώλια,  παίρνουν  θέση  υπέρ  των  μονοπωλίων, αφού  δεν  τα  αμφισβητούν  και  διαμορφώνουν  θέσεις  και  στόχους  προσαρμοσμένους  στις  ανάγκες  του  ανταγωνισμού  και  της  επιχειρηματικής  δράσης.
Στηρίζουν την εμπορευματοποίηση της υγείας, την πολιτική που αφαιρεί  τα  δικαιώματα   των  μισθωτών  και  αυτοαπασχολούμενων  υγειονομικών. Στηρίζουν την  πολιτική  που  μετατρέπει  την υγεία σε  ακριβοπληρωμένο εμπόρευμα, από τις  ιδιωτικές αλλά και δημόσιες επιχειρήσεις - νοσοκομεία.  Στηρίζουν την επέκταση των ελαστικών σχέσεων εργασίας στους γιατρούς, αρνούνται την μονιμοποίηση των συμβασιούχων, επικουρικών, γιατρών με δελτίο παροχής υπηρεσιών κλπ.
Είναι  παραπλανητική  και  αποπροσανατολιστική  η  «κριτική»  των  παρατάξεων  αυτών  στον  ΠΙΣ, ΙΣΑ  και  σε  άλλα  συνδικαλιστικά  όργανα  για  γενικά  «στοχοποίηση  των  γιατρών». Το  πρόβλημα  που  πραγματικά  υπάρχει  και  το  κρύβουν  αυτές  οι παρατάξεις,  είναι  ότι  η  πολιτική  της  Κυβέρνησης,  της  ΕΕ  και  των  άλλων  κομμάτων  της  πλουτοκρατίας  και  του  ευρωμονόδρομου,  έχουν  στοχοποιήσει  και  κηρύξει  σε  διωγμό  κάθε  λαϊκό  δικαίωμα  που  εμποδίζει  τα  μονοπωλιακά  κέρδη. 
Αυτές  οι  παρατάξεις  συμμετείχαν  ως  «κοινωνικοί  εταίροι»  στους  διαλόγους  και  στις  συμφωνίες  για  την  αφαίρεση  δικαιωμάτων  στο  όνομα  της  κρίσης, στήριξαν και στηρίζουν την επιχειρηματική δραστηριότητα στο χώρο της υγείας, την επέκτασή της και στο χώρο των νοσοκομείων με την λειτουργία τους με ιδιωτικοοικονομικά κριτήρια.
Παρείχαν στήριξη και άλλοθι στις κυβερνήσεις στηρίζοντας τους κοινωνικούς διαλόγους και το ίδιο ετοιμάζουν και για το συγκεκριμένο νομοσχέδιο.
Εμείς  απευθυνόμαστε  στους  συναδέλφους  που  αναζητούν  λύση,  που  αντιλαμβάνονται  ότι  δεν  πάει  άλλο. Είναι  η  ώρα  της  χειραφέτησης  και  του  απεγκλωβισμού  από  αυτές  τις  δυνάμεις,  την  πολιτική  και τις  θέσεις  τους.
Δεν παζαρεύουμε τα δικαιώματά μας ούτε το δικαίωμα όλων των εργαζόμενων και φτωχών λαϊκών στρωμάτων για υψηλού επιπέδου δωρεάν υπηρεσίες υγείας και πρόνοιας με κατάργηση κάθε επιχειρηματικής δραστηριότητας.
Δεν  υπάρχει  άλλος  δρόμος  από  την  μαζική  ένταξη  στην  πάλη,  την  αλλαγή  των  συσχετισμών  με  την  απόρριψη  της  πολιτικής  του  κεφαλαίου  και  των  στηριγμάτων  του,  με  την  ενίσχυση  της  κοινωνικής  συμμαχίας  των  εργατοϋπαλλήλων, των μικρών  επαγγελματιών – βιοτεχνών, των  αυτοαπασχολούμενων  και  των  φτωχών  αγροτών. Όλων  αυτών  που  βιώνουν  την  πίεση  των  μονοπωλίων  με  την  αφαίρεση  κάθε  δικαιώματος  που  έχει  απομείνει.
Όσο  γρήγορα  και  μαζικά  συνειδητοποιηθεί  ότι  η  «ανταγωνιστικότητα»  και  η  επιχειρηματική  δράση  είναι  αντίθετη  με  τα  λαϊκά  συμφέροντα,  όσο  ο  καθημερινός  αγώνας  εντάσσεται  στην  προοπτική  ανατροπής  της  φιλομονοπωλιακής  πολιτικής,  τόσο  θα  ενισχύεται  η  αποτελεσματικότητα  των  αγώνων  και  η  προοπτική  της  οριστικής  λύσης  των προβλημάτων  μας.
Για  την  πλειοψηφία  των  συναδέλφων  και  των  οικογενειών  τους  δεν  υπάρχει  άλλος  δρόμος  από  την  αντιμονοπωλιακή  συμμαχία  και  πάλη. Σε  αυτόν  το  δρόμο  μπορεί  να  κατακτηθεί  ώστε  όλος ο τεράστιος  υλικός και πνευματικός πλούτος που δημιουργούμε  καθημερινά, να  τεθεί  για την  ικανοποίηση όλων  των  σύγχρονων  λαϊκών  αναγκών  και στην Υγεία – Πρόνοια.  
Σε  αυτόν  το  δρόμο  πάλης  μπορεί  η  επιστημονική  γνώση  και  δυνατότητα  να  έχει  καθολική  εφαρμογή  και  όχι  όπως  σήμερα  με  το  κριτήριο  της  οικονομικής  δυνατότητας
Στην  κυριολεξία  σήμερα  το  δίλημμα  είναι:
 Ή  μονάδες  υγείας  λαϊκή  περιουσία  που  θα  παρέχουν  δωρεάν  και  καθολικά  σύγχρονες  υπηρεσίες  ή  επιχειρήσεις  δημόσιες  και  ιδιωτικές  που  θα  πουλάνε  υπηρεσίες  ανάλογα  το  «βαλάντιο».
Ή  γιατροί  και  άλλοι  υγειονομικοί  με  καθολικά  και  πλήρη  δικαιώματα  ή   αντίστοιχα  «φτηνοί»  για  την  υψηλή  κερδοφορία  των  επιχειρήσεων  υγείας.
Με το ΠΑΜΕ Υγείας Πρόνοιας να παλέψουμε και να διεκδικήσουμε
·       Αποκλειστικά Δημόσιο, Δωρεάν, ενιαίο και καθολικό Σύστημα υγείας και πρόνοιας, με πλήρη χρηματοδότηση από το κρατικό προϋπολογισμό. Κατάργηση κάθε επιχειρηματικής δράσης. Ανάπτυξη κρατικού φορέα έρευνας, παραγωγής, εισαγωγής και δωρεάν διάθεσης των φαρμάκων με αποκλειστικά επιστημονικά κριτήρια.
·       Άμεσες προσλήψεις γιατρών, νοσηλευτών κλπ για πλήρη κάλυψη των αναγκών. Κατάργηση ελαστικών σχέσεων εργασίας και μονιμοποίηση όλων των συμβασιούχων - επικουρικών στο ΙΚΑ, τα δημόσια νοσοκομεία κλπ χωρίς όρους και προϋποθέσεις.
·       Όχι στη διευθέτηση του χρόνου εργασίας, σταθερός ημερήσιος χρόνος εργασίας, 5ήμερο 6ωρο και μία εφημερία το πολύ την εβδομάδα. Αυξήσεις στους μισθούς, 1700€, για τον νεοεισερχόμενο ειδικευόμενο και 1800€ για τον επιμελητή Β.
·       Μείωση της αναμονής για την ειδικότητα. Έως ότου μηδενιστεί, ο χρόνος αυτός να είναι συντάξιμος, με  πλήρη  ασφαλιστική  κάλυψη   και επιδότηση  στο  80% του βασικού  μισθού. Όχι στις εξετάσεις και σε κάθε είδος φραγμούς για την έναρξη της ειδικότητας. Ουσιαστική συστηματική εκπαίδευση κατά την ειδικότητα. Η ειδίκευση των γιατρών αποκλειστική ευθύνη του κράτους, καμία συμμετοχή του ιδιωτικού τομέα. Αποσύνδεση της εκπαίδευσης των ιατρών από τις επιχορηγήσεις των φαρμακευτικών εταιρειών.
·       Αποκλειστικά δημόσια, καθολική ασφάλιση. Χρηματοδότηση του κλάδου σύνταξης κατά 1/3 από τους αυτοαπασχολούμενους και 2/3 από το κράτος. Σύνταξη στα 60 και τα 55 χρόνια αντίστοιχα στους άντρες και τις γυναίκες. Κατάργηση των εισφορών στον κλάδο υγείας για όλους. Βιβλιάριο υγείας για όλους, χωρίς όρους και προϋποθέσεις. Καμιά πληρωμή και συμμετοχή για φάρμακα, εξετάσεις, νοσήλια.
·       Άμεση καταβολή των υποχρεώσεων των ασφαλιστικών ταμείων στους αυτοαπασχολούμενους γιατρούς, με κρατική χρηματοδότηση  χωρίς   καμιά επιβάρυνση των εργαζόμενων.
·       Αφορολόγητο οικογενειακό εισόδημα 40.000 € και 5.000 € για κάθε παιδί.
·       Φορολόγηση των  μεγαλοεπιχειρηματιών  με 45%.

Να κλιμακώσουμε τους αγώνες μας
Να πάρουμε απόφαση και να συμμετέχουμε μαζικά
      Στην απεργία και την κινητοποίηση του ΠΑΜΕ Υγείας Πρόνοιας
      Στην απεργία του ΠΑΜΕ στις 23 Φεβρουαρίου

ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΗ    ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΗ    ΚΙΝΗΣΗ    ΓΙΑΤΡΩΝ

Δεν υπάρχουν σχόλια: