Η παρέμβαση της ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ στη χτεσινή συζήτηση στη Βουλή για την Υγεια

ΑΛΕΚΑ ΠΑΠΑΡΗΓΑ

Η πολιτική στην Υγεία, σε όλες τις βαθμίδες, είναι η πιο βάρβαρη που έχουμε γνωρίσει στην Ελλάδα

Η παρέμβαση της ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ στη χτεσινή συζήτηση στη Βουλή

Παρεμβαίνοντας στη χτεσινή συζήτηση της Επίκαιρης Επερώτησης του ΚΚΕ, η ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ Αλέκα Παπαρήγα σημείωσε (παρεμβάλλεται ο υπουργός Υγείας, Α. Λοβέρδος):«Κύριε υπουργέ, δεν ξέρω, αλλά νομίζω ότι μπερδέψατε τα ακροατήρια. Εδώ δεν είναι συνέδριο ή Κοινοβουλευτική Ομάδα του ΠΑΣΟΚ, ώστε να κάνετε τον προσωπικό σας απολογισμό. Η Κοινοβουλευτική Ομάδα του ΚΚΕ έκανε μία Επερώτηση για την πολιτική Υγείας της κυβέρνησης, του ΠΑΣΟΚ προηγούμενα και σήμερα αυτό που υπάρχει εν πάση περιπτώσει, η τρικομματική πρόβα τζενεράλε και για μετεκλογικά.
Ούτε τοποθετηθήκαμε για την πολιτική μετά την κυρία Ξενογιαννακοπούλου. Η πολιτική έχει συνέχεια και δεν μπορεί κανείς να ξεχάσει ότι από το '74 και μετά, έχουμε εναλλαγή δύο κομμάτων, που από ένα σημείο και μετά έχουν την ίδια στρατηγική και την ίδια τακτική, με επιμέρους διαφορές στη διαχείριση, για να μην πω ότι από καταβολής του ελληνικού κράτους κυβερνά η ίδια τάξη. Δεν λέω τώρα να μιλήσουμε για το '74 και μετά, αλλά αυτό το "εγώ δεν παρέλαβα κ.λπ.", εμάς δεν μας ενδιαφέρει. Αυτά να τα πείτε στο σώμα του ΠΑΣΟΚ, όταν υπάρξει.
Στο κάτω κάτω εμείς - και το ξέρετε πάρα πολύ καλά - η Κοινοβουλευτική Ομάδα του ΚΚΕ και όλο το ΚΚΕ, όταν και μέσα στη Βουλή μας εγκαλείτε για διάφορα πράγματα της ιστορίας μας, δεν σας απαντήσαμε ποτέ "ξέρετε εμείς δεν είχαμε γεννηθεί ή άλλος ήταν ο πρόεδρος της Κοινοβουλευτικής Ομάδας του Κόμματος". Και τα θετικά μας κι όποια αρνητικά έχουμε, τα χειριζόμαστε συλλογικά ως Κόμμα. Και η ιστορία δεν αρχίζει, ούτε όταν αλλάζει ο υπουργός του ίδιου κόμματος, ούτε όταν αλλάζει ο πρόεδρος της Κοινοβουλευτικής Ομάδας, ούτε όταν αλλάζει και ο επικεφαλής του κόμματος. Οταν μιλάμε για τη ΝΔ, δεν μιλάμε για τη ΝΔ της περιόδου Σαμαρά, που την εγκαλούμε κι αυτήν για την πολιτική Υγείας.

Τι είναι αυτό το πράγμα; Προσωπική κριτική σας κάνουμε; Δεν μας ενδιαφέρει στο κάτω κάτω ποιος είναι υπουργός Υγείας κι αν ο απολογισμός ο δικός του, που πρέπει να γίνει στο δικό του κόμμα, με τα δικά του κριτήρια, είναι καλύτερος ή χειρότερος από τον προηγούμενο υπουργό. Είναι απαράδεκτη δηλαδή αυτή η τοποθέτηση απέναντι σε ένα κόμμα που βάζει ζήτημα στρατηγικής, τακτικής και κρίνει και τη διαχειριστική σας λογική.Ορισμένα πράγματα τα οποία είπατε για το ΝΑΤ, για εκείνα, για τα άλλα, είναι απαράδεκτα. Ξέρετε, κατ' αρχήν το ΝΑΤ είναι συνταξιοδοτικός οργανισμός, δεν είναι οργανισμός Υγείας.
(Α. Λοβέρδος: "Εχετε δίκιο, έκανα λάθος. Ο Οίκος Ναύτου, εννοούσα").
Εν πάση περιπτώσει, μιλάτε για τους ναυτεργάτες που με τα τελευταία μέτρα αυτής της συγκυβέρνησης, που εμείς σωστά τη λέμε του μαύρου μετώπου, θα μηδενιστεί ο αριθμός των ναυτεργατών; Και εγκαλείτε έναν κλάδο που δεν αφορά τον κλάδο, εδώ έχεις κι αποφάσεις διοικήσεων που ο κλάδος μπορεί να έχει άλλη άποψη και από τη διοίκηση του φορέα του. Μιλάτε τώρα για τους ναυτεργάτες, οι οποίοι είναι άνεργοι. Από εκατόν πενήντα χιλιάδες που είχαμε, έχουμε είκοσι και σε λίγο θα έχουμε πεντακόσιους. 'Η θα έχουμε μόνο κάποιους Ελληνες καπετάνιους, που οι εφοπλιστές θα θέλουν να τους έχουν του χεριού τους, για να διαχειρίζονται καλύτερα ορισμένα πράγματα.

Eurokinissi

Η θέση του ΚΚΕ δεν είναι ο κάθε κλάδος να έχει το δικό του Ταμείο και σε κάθε απόθεμα να μην αναμειγνύεται το άλλο. Δεν είναι αυτό το ζήτημα. Η ενοποίηση όμως και η ένταξη σε έναν ενιαίο οργανισμό γίνεται για την ισοπέδωση, δε γίνεται για λόγους που συμβάλλουν στη βελτίωση της παροχής των υπηρεσιών, στην ενοποίηση, στην παροχή υπηρεσιών σε μεγαλύτερη κλίμακα κ.λπ.

Επικίνδυνη η λογική των «μέσων όρων»

Δεύτερον, μας είπατε για τους γιατρούς τους αυτοαπασχολούμενους. Ξέρετε πάρα πολύ καλά ότι υπάρχει μεγάλη διαστρωμάτωση. Τι μας λέτε τώρα; Υπάρχουν αυτοαπασχολούμενοι, άνθρωποι που έχουν ιατρείο - να το πω έτσι - οι οποίοι ταυτόχρονα έχουν και μετοχές σε ένα διαγνωστικό κέντρο ή σε μία κλινική, που έχουν ιατρεία, που κάνουν και διάφορα άλλα και προχωρημένα μικροχειρουργεία. Εξαρτάται και από την ειδικότητα που έχεις. Αλλο είναι ο παθολόγος, άλλο είναι ο οδοντίατρος.
Εχουν μεγάλη διαστρωμάτωση. Υπάρχουν οι νέοι γιατροί οι οποίοι, αν δεν έχουν και κληρονομικό ιατρείο ή αν δεν μπουν σε ένα ιατρείο να κληρονομήσουν και την πελατεία, ξεκινάνε από το μηδέν. Μιλάτε τώρα με έναν τρόπο... Αυτή η λογική των μέσων όρων δεν μπορεί να ισχύσει. Βεβαίως, καλές είναι οι στατιστικές, η γενική στατιστική "τόσα φάρμακα, τόσες αξονικές τομογραφίες, τόσες μαγνητικές". Βεβαίως, είναι ένας δείκτης τα συνολικά στοιχεία. Και εμείς να ήμασταν στην εξουσία, θα είχαμε τα συνολικά στοιχεία.

Επίσης, δεν έχουμε καμία αντίρρηση ότι γίνονται και αξονικές που δε χρειάζονται. Γιατί και τα διαγνωστικά κέντρα πώς θα "φούντωναν"; Πάρτε και κατά περιόδους τις μαγνητικές και τις αξονικές. Οταν δεν είχε μαγνητική το ΚΑΤ, πόσες μαγνητικές γίνονταν εκτός ΚΑΤ; Πήγε το ΙΚΑ τη μαγνητική και το ΙΚΑ έλεγε όχι θα κάνεις μόνο στους δικούς μας ασφαλισμένους. Επομένως, με τον αριθμό των πράξεων δε βγαίνει τίποτα. Αυτοί είναι μέσοι όροι.Δείτε τους μέσους όρους σε μία ταξική κοινωνία - που, αν θέλετε και μέσα στην εργατική τάξη υπάρχει διαστρωμάτωση, τα μεσαία στρώματα αυτά κι αν έχουν διαστρωμάτωση και μάλιστα με μεγάλες αποκλίσεις, από εκεί και πέρα υπάρχει η γνωστή τάξη, η αστική τάξη που λέμε εμείς - και πείτε μου: Ολα τα εργατικά λαϊκά στρώματα κάνουν προληπτικές εξετάσεις, που πρέπει να κάνουν υποχρεωτικά - αντικειμενικά υποχρεωτικά και να γίνει και υποκειμενικά υποχρεωτικά εφόσον βοηθηθούν; Κάνουν όλοι;
Για πείτε μου, πόσοι δεν κάνουν καθόλου εξετάσεις; Πόσες χιλιάδες άνθρωποι, γιατί αν θέλετε δεν έχουν το χρήμα και τις γνώσεις, δεν έχουν τη δυνατότητα, πάνε σε ηλικία σαράντα και πενήντα χρονών και ανακαλύπτουν ότι έχουν μία ασθένεια με την οποία γεννήθηκαν ή έχουν ένα πρόβλημα το οποίο το έχουν εκ γενετής και το ανακαλύπτουν κατόπιν εορτής; Ενώ θα μπορούσε με τα υποχρεωτικά "check up" που ξεκινούν από τη στιγμή που γεννιέται το παιδί, καθορισμένα - δεν λέμε να κάνουν κάθε τρεις μήνες ακτινογραφία και μαγνητικές - να ανακαλύπτουν ανευρύσματα τα οποία θα μπορούσαν να χειρουργηθούν έγκαιρα ή άλλα πράγματα. Επομένως, μη μου πείτε πόσες αξονικές τομογραφίες γίνονται. Εγώ να σας πω τις βγάζετε κατά κεφάλι. Εδώ πρέπει να δείτε κατά ηλικία, κατά κλάδο.
Εδώ δεν έχετε ιδέα - όχι εσείς προσωπικά, διαχρονικά - για την εξέλιξη των επαγγελματικών ασθενειών. Ηρθαν τα βαρέα και ανθυγιεινά, τα έφερε η κυβέρνηση και είχε στην εισαγωγή ότι στηρίζεται στη σύγκριση από κλάδο σε κλάδο, τι είναι βαρύ, τι ανθυγιεινό και όχι σε μακρόχρονες διαχρονικά επιστημονικές μελέτες, που παίρνουν βεβαίως υπόψη και τις τεχνολογικές εξελίξεις στο χώρο της παραγωγής ή στο χώρο των υπηρεσιών.

Ενιαίο σύστημα Υγείας σημαίνει καταρχήν πρόληψη

Από εκεί θα μου πείτε το "πολύ": Οτι εκεί υπάρχει κατάχρηση φαρμάκων από ορισμένους γιατρούς, τους ιατρικούς επισκέπτες και η κορυφή είναι βέβαια οι πολυεθνικές, αυτό βέβαια το ξέρουμε. Δεν μας λέτε τίποτα. Δεν υπάρχει υπουργός Υγείας, πάρτε από το '74 μέχρι σήμερα, που δεν λέει αυτό το πράγμα. "Πιράνχας" έλεγε ο κ. Αλέκος Παπαδόπουλος και εννοούσε αυτά, δεν ξέρω αν εννοούσε και κάτι άλλο. Κανένα καινούριο λέτε; Ποια μέτρα έχετε πάρει εναντίον των πολυεθνικών; Ποια μέτρα; Απελευθέρωση αγοράς έχουμε. Δεν βρίσκεις άκρη.
(Α. Λοβέρδος: "Μα, κυρία Πρόεδρε, είναι αδικία αυτό που λέτε. Μας αδικείτε κατάφωρα. Εχουμε μειώσει 1,5 δισεκατομμύριο τη φαρμακευτική δαπάνη").
Αρα, λοιπόν, να τελειώσουμε. Τη φαρμακευτική δαπάνη βεβαίως τη μειώσατε. Και εγώ να σας πω υποκειμενικά ότι μπορεί να μειωθεί και περισσότερο...
(Α. Λοβέρδος: "Ναι, μπορεί").
Το κριτήριο είναι το θέμα. Οχι, μην το πάρετε ότι είπα αυτό το πράγμα, γιατί ξέρω πώς γίνονται οι αποσπασματικές φράσεις. Οχι, αυτά βασίζονται σε επιστημονικά, κοινωνικά, ταξικά κριτήρια. Εδώ πας σε ένα γιατρό και σου λέει αυτό θα κάνεις, πας σε άλλον και σου λέει αυτό θα κάνεις, πας στον τρίτο σου λέει το άλλο θα κάνεις.
Με την ευκαιρία, η δικιά μας διαφορά δεν είναι μόνο στο ότι πληρώνεις στα θέματα της υγείας, δεν είναι μόνο το κόστος, είναι και η όλη οργάνωση του συστήματος Υγείας. Αλλά από τη στιγμή που το φτηνότερο εμπόρευμα και το μεγαλύτερης σημασίας εμπόρευμα στον καπιταλισμό είναι η ικανότητα του ανθρώπου προς δουλειά, στην εργασία, είναι δυνατόν να μην είναι εμπόρευμα η Υγεία; Σιγά! Αυτά είναι αυταπόδεικτα με τη μια ή την άλλη έκφραση και διακύμανση.
Να σας πω ποια είναι η διαφορά μας. Υπάρχει συλλογικό σύστημα, συλλογική αντιμετώπιση ασθενειών και ασθενών με βάση την ασθένεια - και να σας πω καθαρά - την τάξη που ανήκει, πού κατοικεί, τον κλάδο που δουλεύει ή άλλες ιδιαιτερότητες; Εδώ πέρα είναι ζήτημα υποκειμενικής ικανότητας κατ' αρχήν του ασθενούς. Κι αυτό που λέτε ο "γιατρός της επιλογής". Από πού κι ως πού ένας ασθενής μπορεί να ξέρει ποιος είναι ο καλύτερος γιατρός; Θα του πει η γειτόνισσα: Τον ξέρεις τον τάδε; Καταπληκτικός. Πήγαινε εκεί. 'Η θα του πει το τάδε νοσοκομείο. Καλοπροαίρετα το λέει.
Πας στο νευροχειρούργο και σε κοιτάζει νευροχειρουργικά, ενώ μπορεί να έχεις αυτοάνοσο νόσημα. Πας στον ορθοπεδικό, σε κοιτάζει ορθοπεδικά, ο καλύτερος. Είναι η λογική του συστήματος και η εκπαίδευση που έχουν. Δεν φταίνε οι άνθρωποι. Υπάρχουν ασθενείς που έχουν ένα νόσημα και ταυτόχρονα έχουν και άλλα δύο παραδίπλα, είτε γέννημα του νοσήματος είτε παράλληλα και πρέπει να πηγαίνεις εσύ ο ίδιος σ' ένα - ένα γιατρό και να σε συντονίζει. Δεν λέω για όταν μπεις στο νοσοκομείο. Οταν μπεις στο νοσοκομείο, γίνεται ένας συντονισμός. Αν μάλιστα πας σε πανεπιστημιακό, ο ένας είναι πανεπιστημιακός και η άλλη πανεπιστημιακή έδρα συγκρούεται μ' εκείνη άμα έχουν το ίδιο αντικείμενο. Αφήστε τι γίνεται. Πας εσύ και συντονίζεσαι. Να σας πω χιλιάδες προσωπικές περιπτώσεις που ζούμε. Συντονίζει ο σύζυγος, η σύζυγος, η μαμά, ο μπαμπάς ανάλογα με το τι του κατεβάζει η κούτρα του.
Αυτό σημαίνει ενιαίο σύστημα Υγείας: Πρόληψη καταρχήν. Εχουν πρόληψη όλοι; Πρόληψη σημαίνει να εξετάζεται και ο υγιής και αυτός που δεν έχει κανένα σύμπτωμα από τότε που γεννήθηκε.

Για τις συγχωνεύσεις μονάδων

Λέτε για τις χρόνιες ασθένειες. Εδώ και αν είναι! Να πάρετε υπόψη σας και το δημογραφικό πρόβλημα που έχουμε, ότι δηλαδή αυξάνεται ο αριθμός των ηλικιωμένων. Αυξάνεται ο αριθμός των ηλικιωμένων που ζουν μόνοι τους. Δεν έχουμε κάνει δέκα παιδιά για να τα μοιράζονται τα παιδιά μας. Εχουμε ένα ή δύο. Γιατί δηλαδή πρέπει το παιδί μας σ' όλη του τη ζωή να μας φέρνει την "πάπια" ή να κάθεται δίπλα μας και να μην έχει κι αυτό την προσωπική του ζωή; Εχετε σκεφτεί τι γίνεται; Ενα δράμα. Ακόμα δεν έχει εκδηλωθεί το πρόβλημα.
Ο καθένας συντονίζει τον εαυτό του άμα μπει σε νοσοκομείο. Για να δούμε: Μπορούσαμε να προλάβουμε το μεγάλο αριθμό ανθρώπων που πάνε στα νοσοκομεία; Γιατί δηλαδή πρέπει να ξεκινάει από το νοσοκομείο; Εδώ πέρα λέτε "τι σας πειράζουν οι συνενώσεις". Δεν είναι οργανωτικό το πρόβλημα. Εγώ θα σας θέσω ένα θέμα. Τα Κέντρα Υγείας με τι κριτήρια καταργούνται και μεταφέρονται και συνενώνονται; Δεν συνενώνονται. Καταργούνται. Ούτε είναι μόνο το πληθυσμιακό κριτήριο. Μπορεί να είναι είκοσι χιλιάδες κάτοικοι και να είναι σε μία μικρή περιοχή και ο ένας οικισμός από τον άλλο να απέχει...
(Α. Λοβέρδος: «Κανένα Κέντρο Υγείας δεν καταργείται»).
Κανένα; Α, κατάλαβα. Στην περιοχή που μένω εγώ, πάνε στο Νταού Πεντέλης. Θα αφήσετε μια νοσοκόμα εκεί. Τι θα κάνει το Κέντρο Υγείας; Θα αφήσετε το κτίριο και θα έχετε έναν άνθρωπο εκεί και πρέπει να πηγαίνεις αρχίζοντας από το Γραμματικό και το Σέσι μέχρι τη Ραφήνα. Μα, τι λέτε τώρα;
(Α. Λοβέρδος: «Οσα υπάρχουν μένουν με το προσωπικό τους»).
Μα, τα Κέντρα Υγείας είναι υποστελεχωμένα. Κοιτάξτε να δείτε: Μεθοδολογικά μπορεί να πάρεις οργανωτικά μέτρα που να χρειάζονται. Τα οργανωτικά μέτρα έχουν κριτήρια. Εγώ σας λέω ότι το πληθυσμιακό δεν μπορεί να είναι κριτήριο, γιατί πρέπει να πάρεις υπόψη ότι υπάρχουν περιοχές όπου το καλοκαίρι πενταπλασιάζονται οι κάτοικοι λόγω τουρισμού. Υπάρχουν περιοχές που έχουν εργοστάσια. Αρα, εκεί τα Κέντρα Υγείας πρέπει να είναι εξειδικευμένα για τα εργοστάσια στην περίπτωση ατυχημάτων κ.λπ. Δεν υπάρχουν τέτοια κριτήρια.
Το κριτήριο που υπάρχει είναι το εξής: Η Ελλάδα έχει χρέος και αυτό το χρέος πρέπει να πληρωθεί. Είναι καθαρά οικονομικά, ταξικά κριτήρια κι όχι κριτήρια οικονομικά που αφορούν όλο το λαό. Αν απ' αυτή την οικονομία που θέλετε να κάνετε, ωφελούνταν ο απλός άνθρωπος, εμείς θα υπογράφαμε σαράντα χιλιάδες φορές, αλλά εδώ δεν γίνεται καμία ανακατανομή. Μπορεί να καταργηθούν κάποιοι ενδιάμεσοι και μπορείτε να καταργήσετε τη φοροδιαφυγή ορισμένων ελεύθερων επαγγελματιών με μεγάλη πελατεία, γιατί υπάρχουν και ελεύθεροι επαγγελματίες που δεν έχουν μεγάλη πελατεία δυστυχώς - κακός αυτός ο όρος που χρησιμοποιώ - και να κάνετε ανακατανομή προς τα πάνω.
Θέλετε να συλλάβετε και τη φοροδιαφυγή. Αυτό δεν σημαίνει ότι από τη σύλληψη της φοροδιαφυγής από ένα γιατρό που δηλώνει είκοσι χιλιάδες ενώ έχει διακόσιες χιλιάδες το χρόνο, θα επωφεληθεί ο εργάτης της χαλυβουργίας, ο μισθοσυντήρητος άνθρωπος, ο συνταξιούχος, που τον καταντήσατε όπως τον καταντήσατε. Θα ωφεληθεί το κράτος, που θα έχει περισσότερα χρήματα για να πληρώνει τα τοκοχρεολύσια και για να κατανέμει τα χρήματα υπέρ των λίγων, υπέρ των επιχειρηματιών.
Για να ολοκληρώσω το ζήτημα, νομίζω ότι καταλαβαίνετε τον τρόπο της σκέψης μας. Οι πλαστές εφημερίες, oι εφημερίες στα σπίτια, ήρθαν από τη δεκαετία του '80 επί μακαρίτη Γεννηματά. Τώρα έγιναν όλα αυτά; Απλώς ανεβαίνουν με γεωμετρική πρόοδο. Αυτό γίνεται. Και τότε εμείς είχαμε διαφωνήσει και είχαμε διαχωρίσει τη θέση μας. Οταν σε εργαζόμενους ή σε ορισμένους κλάδους δίνεις πλαστές εφημερίες, είναι εξαγορά συνείδησης. Δε θα το πω ρουσφετολογία. Και ένα μέρος αυτών εξαγοράστηκαν.

Οι εργαζόμενοι δε χρωστάνε, δεν πρέπει να πληρώσουν

Θέλω να σταθώ στα θέματα του χρέους. Θέλω να σας ρωτήσω το εξής, επειδή κάνετε τώρα και μια γενικότερη ομιλία, απ' ό,τι καταλαβαίνω, πέρα από τα θέματα της Υγείας: Μπορείτε να μου πείτε μια χώρα η οποία έχει ανεβασμένους ρυθμούς καπιταλιστικής ανάπτυξης και δεν είναι χρεωμένη; Με διαβαθμίσεις. Αλλιώς θα χρεωνόταν η Ελλάδα, που είναι σχετικά πιο αδύναμη παραγωγικά από τις ισχυρές καπιταλιστικές χώρες της Ευρώπης. Να μου πείτε μια χώρα που δεν έχει χρέος.
`Η να το πω αλλιώς. Να μου βρείτε μια χώρα όπου οι επιχειρηματίες δεν έκαναν επενδύσεις χωρίς να δανειστούν. Οι μεγάλες επενδύσεις έτσι είναι. Κάνουν και δάνεια. Αυτός είναι και ο ρόλος των τραπεζών. Βρείτε μου μια περίπτωση. Σε τι φταίνε οι εργαζόμενοι για το χρέος; Οχι, δεν πρέπει να πληρώσουν. Ηδη, πληρώνουν. Αλλά οι θυσίες αυτές οδηγούν το λαό σε μεγάλη χρεοκοπία και δημιουργούν προϋποθέσεις επανεκκίνησης της κερδοφορίας σε ένα μεγάλο μέρος των κεφαλαιοκρατών.
Γιατί με αυτούς τους μέσους όρους, το δανεισμό του ατομικού νοικοκυριού για να κάνει ένα σπίτι ή για να συμπληρώσει το έλλειμμα από την πραγματική μείωση των μισθών, το βάζετε στην ίδια μοίρα με τα χρέη στις πολυεθνικές, με τα δάνεια κ.λπ. Χρέη και ο ένας, χρέη και ο άλλος, άρα όλοι πρέπει να πληρώσουμε.
Ηθελα να σας ρωτήσω το εξής: Βρισκόμαστε σ' αυτό το περίφημο PSI. Φαντάζομαι το παρακολουθείτε όχι μόνο από τη σκοπιά της Υγείας. Κατ' αρχήν, είτε είναι στο 50%, είτε στο 60%, είτε στο 70%, είτε στο 80% - γιατί δεν πρόκειται να είναι ακριβώς στο 50% - δεν πρόκειται να ανακοπούν τα αντιλαϊκά μέτρα. Οπως δε θα ανακοπούν ούτε και με την ανάκαμψη. Δώστε μας όλα τα στοιχεία. Λένε ότι το ΚΚΕ δημαγωγεί. Εμείς δε δημαγωγούμε. Εχουμε άλλη πολιτική από εσάς. Δημαγωγεί όποιος θέλει να κρύψει από το λαό τις πραγματικές αιτίες των προβλημάτων.
Μπορείτε να μου πείτε πόσοι απ' αυτούς τους περίφημους πιστωτές, που μας τους εμφανίζετε τώρα ότι θυσιάζονται και δέχονται να μας χαρίσουν ένα μέρος του χρέους, πόσοι απ' αυτούς έχουν ξεφορτωθεί τα ομόλογα; Και πού τα έχουν βάλει τα ομόλογα; Στους πιο κερδοσκοπικούς οργανισμούς του ίδιου του δικού σας συστήματος. Δεν είναι έξω από το σύστημα που υπηρετείτε. Και οι ακρότητες είναι μέσα στο ίδιο το σύστημα. Μπορείτε να μου πείτε; Αν προχωρήσει το PSI, θα θέλετε να χειροκροτείτε. Και όλα τα ελληνικά αυτά ομόλογα, τα γνωστά ομόλογα, θα τα έχουν οι πιο ακραίοι κερδοσκοπικοί κύκλοι.
Δεύτερον, επειδή φαγώνεστε με την ανάπτυξη, θέλω να σας πω ότι η ανάπτυξη που θα έρθει στην Ελλάδα, πέρα από το ότι θα είναι εξαιρετικά αδύναμη, θα είναι ακόμα πιο στρεβλή, ακόμα πιο ανισόμετρη απ' αυτή που είχαμε. Και αυτό βέβαια μέσα στη φύση του συστήματος είναι.

Ο λαός να αντιπαλέψει τη βάρβαρη πολιτική

Επομένως, τι να ελπίζουν οι εργαζόμενοι; Δεν έχουν να ελπίζουν τίποτα. Και πολύ σωστά ειπώθηκε από τους άλλους βουλευτές ότι τα περισσότερα μέτρα που παίρνετε, και στην Υγεία και αλλού, δεν έχουν άμεση σχέση με τη μείωση του χρέους. Εχουν έμμεσα και με σκοπό μακροπρόθεσμο - ελπίζω ο λαός αυτό το μακροπρόθεσμο να το κόψει - την ακόμα πιο φτηνή εργατική δύναμη και τη δυνατότητα, όχι απλώς να μπουν παραπέρα επιχειρηματίες. Επιχειρηματίες έχουν μπει στον τομέα της Υγείας. Θα γίνει ακόμα μεγαλύτερη συγκέντρωση. Θα κλείσουν επιχειρηματικές μονάδες Υγείας. Και νοσοκομεία μπορεί να κλείσουν, και μικρομεσαία διαγνωστικά κέντρα θα κλείσουν, και αυτοαπασχολούμενοι θα χάσουν το εισόδημα που έχουν. Αλλά θα υπάρχουν και αυτοαπασχολούμενοι που θα έχουν πολύ μεγάλο εισόδημα. Αυτή είναι η τάση.
Το ΚΚΕ θα μπορούσε να βάλει πάρα πολλά επίθετα. Ξέρετε ότι εμείς δε μιλάμε λογοτεχνικά και με πάρα πολλά επίθετα, αλλά η πολιτική στην Υγεία, στην πρόληψη, κ.λπ., σε όλες τις βαθμίδες, είναι η πιο βάρβαρη που έχουμε γνωρίσει στην Ελλάδα. Και μόνο αυτή η πολιτική, ακόμα και αν δεν είχαν μειωθεί οι μισθοί και οι συντάξεις, θα έπρεπε πραγματικά να ξεσηκώσει το λαό. Ο λαός θα έπρεπε όχι μόνο να έχει διεκδικήσεις, ο λαός θα έπρεπε να απαντήσει στο εξής ζήτημα: Σωτηρία της Ελλάδας ή χρεοκοπία; Και στην πλευρά της χρεοκοπίας χρεοκοπεί ο λαός, και αυτό που εσείς λέτε "σωτηρία", πάλι χρεοκοπία του λαού είναι, του βάζετε ένα ανύπαρκτο δίλημμα.
Βεβαίως, έχετε και το λαγό σας, ο οποίος βγαίνει και λέει: "PSI ή αίμα στην Ελλάδα". Το λαγό δεν τον βάλατε στην κυβέρνηση για τυχαίους λόγους. Δεν θέλετε να τα πείτε εσείς αυτά, ούτε ο κ. Σαμαράς, ούτε ο κ. Παπαδήμος, ούτε ο κ. Παπανδρέου ή δεν ξέρω ποιοι. Ούτε εσείς ενδεχομένως θα πείτε "ή το χρέος ή το αίμα". Εχετε το λαγό. Αυτό είναι απαράδεκτο.
Δεν μας ενδιαφέρει τώρα αν θα αλλάξουν υπουργοί, αν θα αλλάξουν αρχηγοί των κομμάτων. Αυτό δεν έχει καμία σημασία και αυτό ισχύει για όλα τα κόμματα. Εμείς μετράμε: κόμμα, χαρακτήρας κόμματος, πολιτικοί. Οι προσωπικοί επιμερισμοί να γίνονται εντός των κομμάτων. Εμείς δεν βάζουμε βαθμό σε εσάς, ούτε αν θέλετε ακόμα συγκρίνοντάς σας με τους υπουργούς της ΝΔ. Από τη στιγμή που κινείστε στην ίδια ράγα, αυτά να τα βρείτε μεταξύ σας, ποιος ήταν καλύτερος ή χειρότερος διαχειριστής. Εμείς μετράμε το ανοιχτό ζήτημα, την πολιτική που δέχεται ο λαός.
Από αυτήν την άποψη, θα σας παρακαλέσω αυτά τα "εγώ, εγώ, εγώ", τουλάχιστον όταν μιλάτε στο ΚΚΕ, να τα αποφεύγετε. Εμείς δεν σας στοχοποιήσαμε προσωπικά. Δεν μας ενδιαφέρει. Αυτά να τα βρείτε μέσα στο ΠΑΣΟΚ, ποιος ήταν καλύτερος υπουργός, ποιος ήταν καλύτερο στέλεχος και ποιος ήταν καλύτερος αρχηγός. Δεν μας ενδιαφέρουν τα πρόσωπα καθόλου. Γνώμη έχουμε για τα πρόσωπα, αλλά δεν είναι αυτό το ζήτημα για εμάς που κρίνουμε σήμερα. Απαντάτε στο ΚΚΕ και θα απαντάτε με την πολιτική της κυβέρνησης».

Προπέτασμα η διαφθορά για αντιδραστικές αλλαγές

Ο διάλογος με τον Α. Λοβέρδο, μετά την ολοκλήρωση της τοποθέτησης της Αλ. Παπαρήγα

Αμέσως μετά την ολοκλήρωση της παρέμβασης της Αλέκας Παπαρήγα, το λόγο ζήτησε ο υπουργός Υγείας, ο οποίος είχε τον παρακάτω διάλογο με την Αλέκα Παπαρήγα:
Ανδρέας Λοβέρδος: «Θέλω να κάνω μόνο μια παρέμβαση. Δεν απαντώ σε κάτι, απλώς διευκρινίζω ότι σε όλα τα χρόνια της ευδαίμονος μεταπολίτευσης όπου όσον αφορά την Υγεία, σημασία είχε για τα κυβερνώντα κόμματα - σ' αυτό έχει δίκαιο η κυρία πρόεδρος - αν θα χτίσεις στο νομό ένα, δύο ή τρία νοσοκομεία ή Κέντρα Υγείας. Και αφού τα έκτιζες, μετά τα υποστελέχωνες και μέσα διαμορφώνονταν συνδικαλισμός, όπου όλοι οι συνδικαλιστικοί φορείς ζητούσαν προσωπικό, υλικά, μηχανήματα κ.ο.κ.
Σ' αυτόν τον παροξυσμό της κατανάλωσης για λόγους δημαγωγίας, συμμετείχαν αν δεν με απατά η μνήμη μου - αν με απατά να το πάρω πίσω - όλες οι πολιτικές δυνάμεις του τόπου. Δεν λέω όλα τα κόμματα κατ' ανάγκην, αλλά πάντως όλοι οι συνδικαλιστικοί φορείς. Δεν υπήρχε πόλη στον δήμο της οποίας η υπόθεση να χτιστεί ένα καινούργιο νοσοκομείο να μην αγκαλιαζόταν από όλους και αν κάποιος αργούσε, να μην του ασκούσαν κριτική όλοι. Υπό την έννοια αυτή, όχι ότι η ευθύνη είναι συλλογική. Η ευθύνη βαραίνει τα κόμματα εξουσίας που κυβέρνησαν προφανώς, αλλά το "ναι" ή το "όχι" σε τοπικό ή εθνικό επίπεδο πάντα έπαιζε ένα ρόλο και δεν είναι έξω από αυτές τις ευθύνες η αριστερά.
Το δεύτερο που θα ήθελα να πω δεν αφορά την κυρία Παπαρήγα, αλλά είναι ένα καλό παράδειγμα που μου ήρθε μετά. Οποιος αντιπολιτεύεται δεν μπορεί να παραγνωρίζει ορισμένα πράγματα, κάνει ότι δεν βλέπει ή ότι δεν ακούει μπροστά στο δεδομένο. Στην κύηση, στην έγκυο το ποσοστό συμμετοχής στα φάρμακα είναι 0%. Σωστό, δίκαιο, ηθικό. Μαζεύει ο κ. Σουλιώτης - του ΟΠΑΔ πριν και τώρα του ΕΟΠΠΥ - στοιχεία. Δεν είναι εδώ για να μου πει ποιο έτος. Μου το έχει, πάντως, γράψει. Διακόσιες χιλιάδες συνταγές κυήσεως ετησίως, αλλά εκατό χιλιάδες γέννες. Για εκατό χιλιάδες περιπτώσεις η συγκεκριμένη συνταγή κύησης που είναι μία - δεν είναι πολλές συνταγές στην ίδια κυρία, είναι μία - αυτό ήταν ψευδές, ήταν προκλητό, ήταν διαφθορά.
Πώς θα το αντιμετωπίσουμε, κύριε πρόεδρε; Για κάθε έναν τέτοιο γιατρό κι έναν ελεγκτή; Το σύστημα έχει προβλήματα. Οποιος θέλει να το διοικήσει ή να το αντιπολιτευθεί, να αντιπολιτευθεί τον τρόπο της διοίκησής του, αυτά πρέπει να τα συνεκτιμά. Ειδάλλως, κάνει κριτική που δεν στέκει στην πραγματικότητα».

Φτιάχνουν άλλοθι για την απάνθρωπη πολιτική

Αλέκα Παπαρήγα: «Δεν θα είμαι αναλυτική. Οταν υπάρχει μία απάνθρωπη πολιτική, ταξική κ.λπ., τότε η κάθε κυβέρνηση επιστρατεύει μία σειρά εγώ θα έλεγα και υπαρκτά προβλήματα - δεν λέω ότι είναι ανύπαρκτα - τα οποία ανάγονται όλα στην ηθική διάσταση, διαφθορά. Ποιο είναι, όμως, το απαράδεκτο; Πρώτον, ότι διαχέεται η διαφθορά παντού. Το ψάρι βρωμάει από το κεφάλι. Δίχως αυτή τη διαφθορά, τα δύο κόμματα δεν θα κρατούσαν για τόσο μεγάλο χρονικό διάστημα τόσο υψηλά ποσοστά. Δυστυχώς! Πριν απ' όλα υπάρχει πολιτική ευθύνη των εργαζομένων. Αυτή, όμως, θα τους την πούμε εκεί που πρέπει.
Δεύτερον, αφήστε αυτές τις γενικεύσεις, γιατί μπορώ εγώ να σας απαντήσω και να σας φέρω συγκεκριμένες θέσεις για τα νοσοκομεία κ.λπ., ποια ήταν η άποψη του ΚΚΕ, τι έχουμε πει για τα νοσοκομεία - ολόκληρες συζητήσεις έχουμε κάνει - τι θέση πήραμε για τις εφημερίες και για όλα αυτά. Δεν είναι έτσι τα πράγματα. Βεβαίως, μέσα στο λαό υπάρχει αυτή η τοπικιστική αντίληψη, την οποία, όμως, καλλιεργείτε. Ο καθένας θέλει το νοσοκομείο στον τόπο του, το αστυνομικό τμήμα, τις φυλακές - έχουν φτάσει κι εκεί - το ΤΕΙ, το Πανεπιστήμιο. Ποιος καλλιέργησε αυτή τη νοοτροπία; Μήπως έχετε σκεφτεί ότι για όλα αυτά για τα οποία μας κατηγορείτε για δογματισμό, βάζετε μέσα και τη στάση μας σε τέτοια ζητήματα;
Εδώ εμφανίζετε την τοπική διοίκηση, τους δήμους, παλαιότερα τις κοινότητες, ως τα κύτταρα της δημοκρατίας κ.λπ. Εμείς δεν έχουμε τέτοια αντίληψη. Εμείς έχουμε πανελλαδική, κλαδική, περιφερειακή στη συνέχεια, κατά τάξη και κοινωνικό στρώμα. Και μπορεί σε μία περιοχή να χρειάζονται δέκα νοσοκομεία και σε άλλη ένα. Παίρνεις υπόψη τη μορφολογία του εδάφους. Νησιωτική Ελλάδα. Κυκλάδες. Δωδεκάνησα. Βεβαίως και θα έχει περισσότερη αυτοτέλεια το κάθε νοσοκομείο. Δεν μπορείς να τρέχεις με τις βάρκες ή με την "Ολυμπιακή", που τώρα δεν είναι και δημόσια, ή με τα ελικόπτερα.
Επομένως, μην ισοπεδώνετε τα πράγματα. Και αφήστε το προπέτασμα της διαφθοράς - αυτή δεν πρόκειται να εξαλειφθεί ούτε και με τον ΕΟΠΠΥ σήμερα - και όλα τα άλλα τα οποία λέγονται. Είναι απαράδεκτα. Και ξέρετε πάρα πολύ καλά ότι το ΚΚΕ είχε πάντα, από το 1974 και μετά - δεν πάμε πιο παλιά - μία διαφορετική αντίληψη σε αυτά. Μπορεί να μην είχε ολοκληρωμένη άποψη για την Υγεία. Μπορεί να μην μπορούσε να παντρέψει πάντα τα επιστημονικά κριτήρια της ιατρικής ή της τεχνολογίας. Αυτό ναι, γιατί ένα κόμμα ωριμάζει ύστερα από είκοσι επτά χρόνια απουσίας μέσα από την Ελλάδα και παρανομίες. Τέτοιες αδυναμίες μπορεί να έχουμε ακόμα, αν και δε δικαιολογείται. Η πολιτική στρατηγική μας, όμως, ήταν μία».

πηγή ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ