ΚΕΝΤΡΟ ΘΕΡΑΠΕΙΑΣ ΕΞΑΡΤΗΜΕΝΩΝ ΑΤΟΜΩΝ Αποσταθεροποιούνται τα προγράμματα απεξάρτησης

«Εργασιακή εφεδρεία, συνταξιοδοτικές περικοπές, ενιαίο μισθολόγιο, κατάργηση οργανικών θέσεων, αλλαγές στο καθεστώς των συλλογικών συμβάσεων και νέες φορολογικές ρυθμίσεις ανατρέπουν βίαια τα δεδομένα στη ζωή των Ελλήνων πολιτών(...) Η εφαρμογή του 4024 στο ΚΕΘΕΑ αλλάζει τη φυσιογνωμία του οργανισμού και περιορίζει δραστικά τις δυνατότητές του να συνεχίζει να υποστηρίζει τους εξαρτημένους και τις οικογένειές τους. Τη στιγμή που η οικονομική κρίση αυξάνει τη χρήση ουσιών και τις ανάγκες για πρόληψη, θεραπεία και επανένταξη, οι εργαζόμενοι στο ΚΕΘΕΑ, που αποτελούν την ψυχική και την κινητήρια δύναμη της απεξάρτησης, στο δρόμο, στις φυλακές και σε ειδικές θεραπευτικές μονάδες, μειώνονται και απαξιώνονται, εξαιτίας της εργασιακής εφεδρείας και των δραστικών μισθολογικών περικοπών», υπογραμμίζει το ΚΕΘΕΑ σε ανακοίνωσή του.Και συνεχίζει: «Η μείωση των εργαζομένων στα προγράμματα απεξάρτησης θα θέσει σε άμεσο κίνδυνο τη συνέχιση λειτουργίας τους. Η εργασιακή εφεδρεία θα αποτελέσει τη χαριστική βολή για τα προγράμματα, μετά το πενταετές πάγωμα των προσλήψεων στο ΚΕΘΕΑ (...), ενώ εξακολουθεί η πίεση για δημιουργία νέων μονάδων σε περιοχές όλης της χώρας. Η εργασία στα προγράμματα απεξάρτησης σημαίνει αυξημένες απαιτήσεις, κινδύνους, μεγάλη ευθύνη και προσωπική δέσμευση. Τα μέτρα που πλήττουν τη στελέχωση και τους εργαζόμενους, αποσταθεροποιούν τα προγράμματα απεξάρτησης, με αρνητικές συνέπειες στις υπηρεσίες που παρέχονται και τους ανθρώπους που χρειάζονται υποστήριξη».

Κοινωνικός έλεγχος σε βάθος χρόνου

Η κυβέρνηση προχωράει ουσιαστικά στο στραγγαλισμό των «στεγνών» προγραμμάτων και την ίδια στιγμή πριμοδοτεί τη χορήγηση υποκατάστατων επικαλούμενη το οικονομικό κόστος. Και από την έρευνα του ΚΕΘΕΑ - όπως παρουσιάστηκαν χτες τα προκαταρκτικά αποτελέσματα - για το τεράστιο κόστος της εξάρτησης και τα σημαντικά και μακροχρόνια οφέλη της θεραπείας απεξάρτησης για την κοινωνία, επιβεβαιώνεται για άλλη μια φορά πως πίσω από τέτοιες επιλογές κρύβονται κυρίως ιδεολογικά κέρδη. Η ανάγκη ενός συστήματος να διευρύνει την τοξικοεξάρτηση, είτε είναι νόμιμη, είτε παράνομη, προκειμένου να εξασφαλίσει κοινωνικό έλεγχο σε βάθος χρόνου.
Ακόμη και με την απάνθρωπη λογική του κόστους - όπως προκύπτει από την έρευνα του ΚΕΘΕΑ - η παραμονή και μόνο στη θεραπευτική κοινότητα, ανεξάρτητα από την τελική της έκβαση έχει σημαντικά οφέλη για την κοινωνία. Για κάθε ένα ευρώ που διατίθεται για τη θεραπεία εξοικονομούνται από 4,6 μέχρι 6,5 ευρώ ανάλογα με το είδος του προγράμματος. Η εξοικονόμηση προκύπτει από τη μείωση του κόστους των υπηρεσιών υγείας (π.χ. το μέσο κόστος νοσηλείας σε νοσοκομείο για προβλήματα σωματικής υγείας), δίωξης, φυλάκισης.
Οπως αναφέρθηκε χαρακτηριστικά, όσο αυξάνεται ο χρόνος παραμονής των ατόμων στη χρήση, επιβαρύνεται η κατάστασή τους και το κοινωνικό κόστος. Το όφελος που προκύπτει από τη λειτουργία των θεραπευτικών κοινοτήτων για την κοινωνία αυξάνεται με την πάροδο του χρόνου, δεδομένου ότι το κόστος απεξάρτησης ανά άτομο δεν ξεπερνά τα δύο έτη. Στην έρευνα συμμετείχαν 340 άτομα που βρίσκονταν σε διαδικασία θεραπείας σε κάποιο από τα θεραπευτικά προγράμματα ενηλίκων του ΚΕΘΕΑ τον Οκτώβρη 2011. Το 65% είναι ηλικίας 25 μέχρι 34 ετών. Ο ένας στους δυο δεν έχει απολυτήριο λυκείου, 5 στους 10 είναι άνεργοι.

πηγή ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ