Υπηρεσίες κομμένες και ραμμένες στα μέτρα του κεφαλαίου στους βρεφονηπιακούς σταθμούς

ΒΡΕΦΟΝΗΠΙΑΚΟΙ ΣΤΑΘΜΟΙ ΚΑΙ ΔΟΜΕΣ ΠΡΟΝΟΙΑΣ

 

Στα συμφέροντα του κεφαλαίου προσαρμόζουν τους βρεφονηπιακούς σταθμούς και τις υπηρεσίες φροντίδας παιδιών με αναπηρία

Σε πορεία συρρίκνωσης βρίσκεται το σύνολο των κρατικών υποδομών και παροχών κοινωνικών υπηρεσιών, πορεία που με το πρόσχημα της οικονομικής κρίσης, του χρέους και των ελλειμμάτων επιταχύνεται. Η πολιτική της σημερινής κυβέρνησης, αλλά και των προηγούμενων κυβερνήσεων του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ, σε στοίχιση με τις κατευθύνσεις της Ευρωπαϊκής Ενωσης, κινείται σε τροχιά περικοπών των δαπανών στους τομείς της Παιδείας, της Υγείας, της Πρόνοιας, εμπορευματοποίησης και ιδιωτικοποίησής τους.
Η καθολική και δωρεάν παροχή κοινωνικών υπηρεσιών από το κράτος θεωρείται σπατάλη και επιδιώκεται η αντικατάστασή της από αποσπασματικές και εξατομικευμένες παροχές. Οι παροχές αυτές κατευθύνονται σε συγκεκριμένα τμήματα του πληθυσμού και είναι προσαρμοσμένες στα συμφέροντα και τις επιδιώξεις του κεφαλαίου. Η στρατηγική των μονοπωλίων πλήττει συνολικά την εργατική τάξη, επιβαρύνει όμως ιδιαίτερα τις γυναίκες που ανήκουν στα φτωχά λαϊκά στρώματα.
Χαρακτηριστικό παράδειγμα αποτελούν οι βρεφονηπιακοί σταθμοί, τα κέντρα δημιουργικής απασχόλησης, οι υπηρεσίες για τη φροντίδα μικρών παιδιών, αλλά και ατόμων με ειδικές ανάγκες. Οι υπηρεσίες αυτές έχουν μεταφερθεί από την ευθύνη του κράτους στην αρμοδιότητα των δήμων. Λειτουργούν με ελλείψεις σε υποδομές, προσωπικό και εξοπλισμό, δεν επαρκούν για να καλύψουν τις ανάγκες, χιλιάδες παιδιά δε βρίσκουν θέση, ενώ το κόστος για όσα γίνονται δεκτά μεταφέρεται στις πλάτες της λαϊκής οικογένειας μέσα από την επιβολή ανταποδοτικών τελών και τροφείων.

Προγράμματα με αποσπασματικό και ληξιπρόθεσμο χαρακτήρα

Motion Team

Οι κατευθύνσεις της Ευρωπαϊκής Ενωσης, που συναποφασίζουν και υλοποιούν οι κυβερνήσεις, αλλάζουν το χαρακτήρα των υπηρεσιών αυτών και από κοινωνικές υπηρεσίες Πρόνοιας τις μετατρέπουν σε μέτρα «υποστηρικτικά για την προώθηση της ισότητας των φύλων στην απασχόληση» με στόχο την «εναρμόνιση της οικογενειακής και επαγγελματικής ζωής» των γυναικών. Κάτω από τον τίτλο αυτό υλοποιείται από την Ελληνική Εταιρεία Τοπικής Ανάπτυξης και Αυτοδιοίκησης (ΕΕΤΑΑ) και το πρόγραμμα που συγχρηματοδοτείται από το ΕΣΠΑ και απευθύνεται σε μητέρες βρεφών και νηπίων, αλλά και μητέρες παιδιών με αναπηρία. Οι μητέρες που οι αιτήσεις τους έγιναν δεκτές εξασφάλισαν θέση στους βρεφονηπιακούς σταθμούς και τις άλλες δομές παροχής φροντίδας και φιλοξενίας για ένα σχολικό έτος, δηλαδή μέχρι τις 31-8-2012 και απαλλάχθηκαν από την καταβολή τροφείων, αφού το κόστος καλύπτεται από το πρόγραμμα.
Το πρόγραμμα απευθύνεται σε εργαζόμενες και άνεργες μητέρες, εγγεγραμμένες στον ΟΑΕΔ, ενώ δεν έχουν δικαίωμα να αιτηθούν τη συμμετοχή τους οι εργαζόμενες στο δημόσιο τομέα και στους ΟΤΑ, μόνιμες και αορίστου χρόνου. Τα κριτήρια επιλογής και μοριοδότησης αφορούν το χαμηλό οικογενειακό εισόδημα, την εργασιακή σχέση της μητέρας, την ανεργία και την οικογενειακή κατάσταση. Τα στατιστικά στοιχεία που έδωσε στη δημοσιότητα η ΕΕΤΑΑ τόσο για τις αιτήσεις που έγιναν το προηγούμενο διάστημα όσο και για τους ωφελούμενους που τελικά επιλέχθηκαν δίνουν μια εικόνα για τις διαστάσεις της πιεστικής ανάγκης κυρίως των γυναικών για σχετικές υπηρεσίες, αλλά και μια γεύση για τους στόχους που υπηρετούν οι συγκεκριμένες παροχές.
Οι αιτήσεις των μητέρων αυξήθηκαν φέτος κατά 121,09% σε σύγκριση με την περσινή χρονιά, φτάνοντας τις 54.954. Για τις άνεργες η μόνη δυνατότητα να στείλουν το παιδί τους στο βρεφονηπιακό σταθμό ήταν να γίνουν δεκτές στο συγκεκριμένο πρόγραμμα, δεδομένου ότι οι δήμοι δε δέχονται τις αιτήσεις τους αφού θέτουν ως προϋπόθεση και οι δυο γονείς να είναι εργαζόμενοι. Δεν είναι επομένως περίεργο το γεγονός ότι το 30,3% του συνόλου των αιτήσεων κατατέθηκαν από άνεργες. Ομως δεκτές έγιναν μόνο οι 9.385 από τις 16.671 αιτήσεις των άνεργων μητέρων.

Παροχές προσαρμοσμένες στις απαιτήσεις του κεφαλαίου

Η ανεργία δε βρίσκεται σε προτεραιότητα στη μοριοδότηση των αιτήσεων των μητέρων. Οσον αφορά τις άνεργες, δικαίωμα να αιτηθούν τη συμμετοχή τους στο πρόγραμμα έχουν μόνο όσες είναι εγγεγραμμένες στον ΟΑΕΔ, προϋπόθεση που αποκλείει μεγάλο αριθμό άνεργων γυναικών. Τα κριτήρια μοριοδότησης προσθέτουν 20 μόρια σε όσες λαμβάνουν τακτικό επίδομα ανεργίας από τον ΟΑΕΔ, αλλά μόνο 10 σε όσες διαθέτουν απλά δελτίο ανεργίας, λες και αυτές είναι δεύτερης κατηγορίας άνεργες ή δεν έχουν ανάγκη για μια θέση σε βρεφονηπιακό σταθμό. Πολλές αιτήσεις ανέργων απορρίφθηκαν με την αιτιολογία ότι το δελτίο ανεργίας δεν βρισκόταν ήδη σε ισχύ πριν την ημερομηνία δημοσίευσης της πρόσκλησης, πριν δηλαδή τις 19-6-2011. Οσον αφορά τις εργαζόμενες, οι εργασιακές σχέσεις που «ανταμείβονται» με τα περισσότερα μόρια είναι η μερική απασχόληση (45 μόρια) και οι συμβάσεις ορισμένου χρόνου (40 μόρια), μιας και η γενίκευση αυτών των εργασιακών σχέσεων είναι στρατηγική επιλογή της ΕΕ, της πλουτοκρατίας και των κομμάτων της. Ακολουθούν η μισθωτή εργασία και η αυτοαπασχόληση (35 μόρια η κάθε μια).
Αξίζει να σημειωθεί πως οι ιδιώτες έχουν βάλει για τα καλά πόδι στις υπηρεσίες αυτές και με τη βοήθεια των συγκεκριμένων προγραμμάτων. Είναι ενδεικτικό ότι οι δομές που έχουν επιλεχθεί από την ΕΕΤΑΑ για να δεχθούν τα παιδιά που οι αιτήσεις των μητέρων τους εγκρίθηκαν είναι σε ποσοστό 28,7% επιχειρήσεις του ιδιωτικού τομέα. Με τον τρόπο αυτό ένα σημαντικό μέρος των δημόσιων πόρων και του ΕΣΠΑ, που χρηματοδοτούν το πρόγραμμα, καταλήγει στα ταμεία των ιδιωτών επιχειρηματιών, τη στιγμή που οι δημόσιες δομές συρρικνώνονται.
Κάτω από το στόχο της «εναρμόνισης οικογενειακής και επαγγελματικής ζωής» κόβουν και ράβουν τις κοινωνικές υπηρεσίες στα μέτρα του κεφαλαίου. Το κριτήριο με βάση το οποίο οργανώνονται τα προγράμματα αυτά δεν είναι η ανάγκη των βρεφών και των νηπίων για προσχολική αγωγή, των ΑμΕΑ για εξειδικευμένη επιστημονική φροντίδα. Πρόκειται για παροχές ληξιπρόθεσμες, αποσπασματικές και επιλεκτικές, που στόχο έχουν να αποδεσμεύσουν προσωρινά τη γυναίκα από τις υποχρεώσεις της στην οικογένεια, προκειμένου να συμμετέχει στην παραγωγή. Φροντίζουν, μάλιστα, η εργασία της να διαρκεί για όσο χρονικό διάστημα χρειάζεται ο εργοδότης και με τις εργασιακές σχέσεις που μεγιστοποιούν τα κέρδη του, πριμοδοτώντας στη μοριοδότηση τις αντίστοιχες εργασιακές σχέσεις.
Οι εργατικές - λαϊκές οικογένειες και οι γυναίκες που ανήκουν σε αυτές πρέπει να οργανώσουν την πάλη τους σε κάθε χώρο δουλειάς και γειτονιά, απαιτώντας να γίνουν δεκτά στους σταθμούς όλα τα παιδιά που έχουν κάνει οι γονείς τους αίτηση, να καταργηθούν τα τροφεία, να μη γίνει καμία απόλυση συμβασιούχου, αλλά να μονιμοποιηθούν και να καλυφθούν τα κενά που υπάρχουν με προσλήψεις μόνιμου προσωπικού. Να μην υποχωρήσουν βήμα από την απαίτηση για αποκλειστικά κρατικούς, δημόσιους, δωρεάν βρεφονηπιακούς σταθμούς και κέντρα δημιουργικής απασχόλησης και για την επιστημονική φροντίδα και αγωγή των παιδιών με αναπηρία.

Ευτυχία ΧΑΪΝΤΟΥΤΗ