AYΣΤΡΑΛΙΑ Οι ολέθριες επιπτώσεις σύμπραξης ιδιωτών - Δημοσίου στην Υγεία...

Το παράδειγμα πανεπιστημιακού νοσοκομείου του Σίδνεϊ μετά την παράδοση της διαχείρισής του σε υπερεργολάβους, με επικεφαλής την Τράπεζα της Σκοτίας, είναι χαρακτηριστικό αλλά όχι μοναδικό

Μία 91χρονη γιαγιά «ξεχάστηκε» σε αποθήκη του νοσοκομείου ώσπου να βρεθεί καθαρό δωμάτιο...

O 78χρονος Χιουγκ Ρίτσαρσον, καθισμένος στο αναπηρικό καροτσάκι, φορώντας μία λεπτή ρόμπα ασθενούς στο νοσοκομείο «Ρόγιαλ Νορθ Σόουρ» του Σίδνεϊ (RNSH), τεντώνει πάνω του μία γκρίζα κακοπλυμένη πετσέτα μπάνιου προσπαθώντας να ζεσταθεί. Ωστόσο, το διαπεραστικό κρύο στον παγωμένο διάδρομο της νευρολογικής πτέρυγας του νοσοκομείου δεν πολεμιέται. Ούτε καν με τα φιλικά αλλά αμήχανα χαμόγελα των εξαντλημένων από τις υπερωρίες νοσοκόμων, που περνάνε πού και πού από το διάδρομο. Ο 78χρονος ασθενής, όμως, που λίγες ώρες πριν είχε υποστεί εγκεφαλικό, δεν μπορεί να κάνει τίποτε άλλο από το να περιμένει. Να περιμένει ώσπου να βρεθεί καθαρό δωμάτιο και κρεβάτι σε ένα από τα μεγαλύτερα δημόσια νοσοκομεία της πολιτείας της Νέας Νότιας Ουαλίας της Αυστραλίας, που τους τελευταίους μήνες θυμίζει έντονα κλινική τριτοκοσμικής χώρας. Γιατί; Διότι έπεσε και αυτό θύμα των περιβόητων κερδοσκοπικών προγραμμάτων Σύμπραξης Ιδιωτικού και Δημόσιου Τομέα (Public Private Partnership, γνωστά ως Ρ.Ρ.Ρ. ή ως Ρ³⁾...Πράγματι, το μαρτύριο του Ρίτσαρσον με το κρύο και την αναμονή δεν είναι η μοναδική αλλά μία από τις πιο ανώδυνες περιπτώσεις που ζουν πολλοί από τους ασθενείς του Νοσοκομείου «Ρόγιαλ Νορθ Σόουρ» του Σίδνεϊ, τουλάχιστον από τον περασμένο Γενάρη, οπότε ξεκίνησαν οι πρώτες μαζικές απολύσεις καθαριστριών. Κάποιοι άλλοι ασθενείς παθαίνουν σοβαρές ενδονοσοκομειακές λοιμώξεις από σούπερ μολυσματικά και θανατηφόρα βακτήρια εξαιτίας της βρωμιάς και των ελλείψεων σε καθαριστές, τραυματιοφορείς και νοσηλευτές. Εξαιτίας αυτών των λοιμώξεων ορισμένοι μένουν παράλυτοι για μήνες. Δεκάδες γονείς αγωνιώντας για τις επιπτώσεις στην υγεία των ενήλικων παιδιών τους, που νοσηλεύονται σε βρώμικα δωμάτια με ακόμη πιο βρώμικες τουαλέτες, αναλαμβάνουν χρέη καθαριστή και ξεβρωμίζουν τους χώρους φέρνοντας δικές τους σφουγγαρίστρες και απορρυπαντικά! Αλλοι αναλαμβάνουν ρόλο «ντετέκτιβ» αναζητώντας τα πτώματα συγγενών τους που χάνονται μέσα στους δαιδαλώδεις διαδρόμους των νοσοκομείων από τη μία πτέρυγα του νοσοκομείου στην άλλη... Υπήρχαν και ασθενείς που κατήγγειλαν προ ημερών σε σχετική εκπομπή του ραδιοφωνικού δικτύου ABC πως αναγκάστηκαν να ουρήσουν μέσα σε νιπτήρες γιατί δεν υπήρχαν διαθέσιμες καθαρές τουαλέτες. Κάποιοι άλλοι πως κοιμήθηκαν ανήμποροι πάνω σε λερωμένα σεντόνια άλλων ασθενών...
Οι εφιαλτικές σκηνές που εκτυλίσσονται κάθε μέρα στο πανεπιστημιακό νοσοκομείο «Ρόγιαλ Νορθ Σόουρ» εδώ και καιρό καταγράφονται και στα ρεπορτάζ αυστραλιανών εφημερίδων. Η εφημερίδα του ΚΚ Αυστραλίας, «Guardian», αναδεικνύει τις δυσμενείς επιπτώσεις για τη δημόσια Υγεία από την ανάθεση της διαχείρισης, συντήρησης και εκμετάλλευσης των υποδομών δημόσιων νοσοκομείων σε υπερεργολάβους και τράπεζες, με «Δούρειο Ιππο» τα προγράμματα «Σύμπραξης Ιδιωτών και Δημοσίου» που εφαρμόζονται την τελευταία 20ετία μεταξύ άλλων χωρών και στην Αυστραλία.
Η περίπτωση του νοσοκομείου «Ρόγιαλ Νορθ Σόουρ» δεν είναι η μόνη αλλά η πιο τρανταχτή περίπτωση της ιδιωτικοποίησης της δημόσιας Υγείας στην πολιτεία της Νέας Νότιας Ουαλίας...

Χρυσό συμβόλαιο 28ετούς διάρκειας...

Εν προκειμένω, όλα άρχισαν τον Οκτώβρη του 2008, όταν η προηγούμενη κυβέρνηση των Εργατικών, με τις ευλογίες της πολιτειακής κυβέρνησης της Νέας Νότιας Ουαλίας, ανέθεσε σε κονσόρτσιουμ εταιρειών με επικεφαλής την εταιρεία «Ιnfrashore» και την εταιρεία «ΑΒΝ ΑΜRO», που αργότερα αγοράστηκε από την Τράπεζα της Σκοτίας, την αύξηση των κλινών από 600 σε 740 και την επέκταση των εγκαταστάσεων, τη διαχείριση της σίτισης, καθαριότητας και των υπηρεσιών μεταφοράς ασθενών και των χώρων στάθμευσης ως τον Οκτώβρη του 2036 (δηλαδή, για 28 χρόνια!) έναντι 1,1 τρισ. δολαρίων.
Για δύο - τρία χρόνια, η σύμπραξη κύλησε - φαινομενικά τουλάχιστον... - ομαλά δίχως αισθητές αρνητικές επιπτώσεις για τους ασθενείς. Τα πρώτα σύννεφα όμως άρχισαν να φαίνονται πέρσι, οπότε άρχισαν να καταγράφονται οι πρώτες μειώσεις στα κέρδη του κονσόρτσιουμ εργολάβων που ανέλαβαν τη διαχείριση και εκμετάλλευση του νοσοκομείου αλλά και οι πρώτες δυνατές αντιπαραθέσεις με το υπουργείο Υγείας της πολιτείας της Νέας Νότιας Ουαλίας σχετικά με την άρνηση του τελευταίου να ικανοποιήσει τα νέα αιτήματα των εργολάβων για περισσότερες πιστώσεις και κονδύλια λόγω αύξησης των δαπανών και των συνεπειών της διεθνούς καπιταλιστικής κρίσης...
Οι εργολάβοι της κοινοπραξίας «Infrashore» όμως δεν έμειναν με σταυρωμένα χέρια. Μπροστά στον «κίνδυνο» να μειωθούν τα κέρδη τους άρχισαν τις απολύσεις προσωπικού και τις μειώσεις κόστους στην καθαριότητα, στην ασφάλεια, ακόμη και στη σίτιση των ασθενών! Η χαριστική βολή δόθηκε τον περασμένο Γενάρη όταν οι ιδιώτες διαχειριστές του νοσοκομείου απέλυσαν τις 45 από τις 80 καθαρίστριες του νοσοκομείου επειδή η πολιτειακή υπουργός Υγείας, Τζίλιαν Σκίνερ, δεν ενέδιδε στις πιέσεις για αύξηση της χρηματοδότησης των λειτουργικών δαπανών του νοσοκομείου. Εκτοτε η κατάσταση έφθασε στο αμήν!
Η ανεπαρκής καθαριότητα σε όλους τους χώρους του νοσοκομείου ξεμπρόστιασε την «αποτελεσματικότητα» της διαχείρισης του νοσοκομείου από τους ιδιώτες, καθώς προκλήθηκαν προβλήματα τύπου ντόμινο, θέτοντας σε κίνδυνο την πορεία της θεραπείας των ασθενών. Αυξήθηκαν τα βρώμικα δωμάτια και τα άπλυτα κλινοσκεπάσματα με αποτέλεσμα την πολύωρη ακόμη και πολυήμερη αναμονή των ασθενών για την εισαγωγή τους στα νοσοκομεία. Αυξήθηκαν τα κρούσματα ενδονοσοκομειακών λοιμώξεων. Ραγδαία αύξηση παρουσίασαν και οι περιπτώσεις κατάκοιτων ασθενών αφημένων στους διαδρόμους πάνω σε ράντζα ώσπου να διεκπεραιωθούν υπηρεσίες βασικής καθαριότητας...
Οταν οι εφιαλτικές καταστάσεις στο νοσοκομείο άρχισαν να παίρνουν μεγαλύτερες διαστάσεις από τα ΜΜΕ, η Επιτροπή Εργασιακών Σχέσεων του Σίδνεϊ αναγκάστηκε, τον περασμένο Απρίλη, να απαιτήσει από τους εργολάβους να προβούν άμεσα στις προσλήψεις μόλις «20» (!) καθαριστριών και τραυματιοφορέων...
Την περασμένη Παρασκευή και μετά από επανειλημμένες δημόσιες καταγγελίες το σωματείο καθαριστριών και νοσηλευτών του νοσοκομείου ανακοίνωσε πως θα προχωρήσει σε στάσεις εργασίας εάν μέχρι την 1η Ιούνη δε γίνουν επαρκείς προσλήψεις προσωπικού και δεν επιλυθούν τα σοβαρά προβλήματα στη λειτουργία του νοσοκομείου. Στο μεταξύ, η πολιτειακή υπουργός αναγκάστηκε να παραδεχθεί έμμεσα πως το πρόγραμμα σύμπραξης ιδιωτών - Δημοσίου καρκινοβατεί, αποδίδοντας εντούτοις τα προβλήματα στην παλαιότητα του κτιρίου και στους εργολάβους, δίνοντας αόριστες υποσχέσεις για «λύση»...

Τραγικές επιπτώσεις

Εντούτοις, η περίπτωση ενός από τα μεγαλύτερα πανεπιστημιακά, δημόσια νοσοκομεία του Σίδνεϊ δεν πρέπει να προκαλεί εντύπωση σχετικά με τη δραματική επιδείνωση της παροχής υπηρεσιών Υγείας σε μία από τις πιο ανεπτυγμένες καπιταλιστικές οικονομίες του πλανήτη.
Δημοσιογραφική έρευνα της εφημερίδας «Σίδνεϊ Μόρνινγκ Χέραλντ» στις 26 του περασμένου Απρίλη αποκάλυψε τις πελατειακές και ρουσφετολογικές σχέσεις ανάμεσα στους εργολάβους και το πολιτειακό υπουργείο Υγείας, φέρνοντας στο φως επιστολή του διευθύνοντος συμβούλου του νοσοκομείου, Σκοτ Γκάρτρελ, προς την γενική υποδιευθύντρια του υπουργείου Υγείας, Κάρεν Κροσόου.
Στην επιστολή του ο Γκάρτρελ υποστήριζε ότι «αναγκάστηκε» να δεχθεί τις ρουσφετολογικές προσλήψεις δεκάδων ακατάλληλων υπαλλήλων και να κάνει τα στραβά μάτια σε πολύμηνες απουσίες προσωπικού, ενώ το υπουργείο τού έβαζε τρικλοποδιά κάθε φορά που προσπαθούσε να απολύσει εργαζόμενους που καταγράφηκε σε κάμερες κλειστού κυκλώματος να κλέβουν ή να οδηγούν οχήματα του νοσοκομείου καταναλώνοντας μεγάλες ποσότητες αλκοόλ. Βέβαια, ο Γκάρτρελ δεν παραπονέθηκε για τις σκοτεινές συνθήκες και όρους του χρυσού συμβολαίου των 1,1 τρισ. δολαρίων που πήραν οι προϊστάμενοι - υπερεργολάβοι του, ούτε για τις απολύσεις προσωπικού που έγιναν όχι λόγω ανικανότητας αλλά λόγω μείωσης του κόστους, ούτε για τις συστάσεις που είχαν δοθεί προς τους νοσηλευτές να αρνούνται ακόμη και τα αιτήματα μεγαλύτερης ποσότητας σίτισης των ασθενών για να μην αυξηθούν οι δαπάνες. Επίσης, δεν είπε ούτε λέξη για την εξοικονόμηση πόρων μέσω της μείωσης απορρυπαντικών και μη καθαρισμού των «μη απαραίτητων» χώρων του νοσοκομείου!
Σύμφωνα με τον καθηγητή της Ιατρικής Σχολής του Πανεπιστημίου του Σίδνεϊ δρ Τόνι Τζόζεφ, οι «εξορθολογισμοί» των νοσηλευτικών δαπανών και η μείωση του λειτουργικού κόστους από τους ιδιώτες διαχειριστές σε τουλάχιστον 50 δημόσια νοσοκομεία της Αυστραλίας (όπου εφαρμόζονται τα προγράμματα σύμπραξης P.P.P.) προκαλούν ετησίως θανατηφόρες ενδονοσοκομειακές λοιμώξεις με συνέπεια την ετήσια επιβάρυνση του υγειονομικού συστήματος με τουλάχιστον 40.000.000 δολάρια. «Οι κακές συνθήκες υγιεινής στα νοσοκομεία κοστίζουν και σε υγεία και σε ανθρώπινες ζωές και στην οικονομία της χώρας», σημείωνε προ ημερών χαρακτηριστικά ο καθηγητής σε δηλώσεις του στην εφημερίδα «Σίδνεϊ Μόρνινγκ Χέραλντ»...
Ορισμένες μελέτες γύρω από τα πολυετούς διάρκειας προγράμματα Σύμπραξης Ιδιωτών - Δημοσίου στο χώρο της Υγείας στην Αυστραλία καταγράφουν επιφανειακή μόνο μείωση του κόστους των ιατρο-νοσηλευτικών δαπανών, αφού αυτή περιορίζεται το πολύ έως το 20% και αφορά μόνο τα πρώτα χρόνια εφαρμογής του προγράμματος. Οι αστικές ομοσπονδιακές, πολιτειακές και άλλες κυβερνήσεις τα προτιμούν γιατί καθυστερούν τη χρηματοδότηση δημόσιων υπηρεσιών και την εξεύρεση πόρων για την κάλυψη υπηρεσιών όχι μόνο στον τομέα της Υγείας, αλλά και της ενέργειας, των συγκοινωνιών, της εκπαίδευσης, των μεταφορών κ.λπ.
Εντούτοις, μακροπρόθεσμα το μοντέλο Ρ.Ρ.Ρ. επιβαρύνει τα δημόσια ταμεία, δεν τα ανακουφίζει, αφού οι εργολάβοι ποτέ δεν είναι διατεθειμένοι να αναλάβουν το κόστος αλλά μόνο να επωφεληθούν από τα κέρδη που προσπαθούν να εξασφαλίσουν με κάθε τρόπο και κόστος, ακόμη και εάν επιδεινώνεται η δημόσια υγεία και ασφάλεια...
Πάντως, παρά τα προφανή προβλήματα, τέτοια προγράμματα αναμένεται να προωθηθούν περαιτέρω και τα επόμενα χρόνια από αστικές κυβερνήσεις διαφόρων πολιτικών αποχρώσεων όχι μόνο σε ανεπτυγμένες καπιταλιστικές οικονομίες όπως αυτή της Αυστραλίας και των περισσότερων χωρών του Οργανισμού Οικονομικής Συνεργασίας και Ανάπτυξης αλλά και σε αναδυόμενες υπερδυνάμεις όπως οι χώρες του λεγόμενου «ΒRICS» (φορέα που προκύπτει από τα αρχικά των χωρών Βραζιλία, Ρωσία, Ινδία, Κίνα και Νότια Αφρική). Οπως υπολογίζεται, στις χώρες του ΟΟΣΑ και του BRICS οι δαπάνες για την Υγεία αναμένεται να αυξηθούν έως και 51% τη δεκαετία 2010 - 2020 με κύκλο εργασιών ύψους άνω των 71 τρισεκατομμυρίων δολαρίων.
Το συμπέρασμα που βγαίνει είναι ότι αν οι ίδιοι οι εργαζόμενοι, τα λαϊκά κινήματα σε όλες τις χώρες δεν παλέψουν για αποκλειστικά δημόσια και δωρεάν Υγεία, κάτι που σημαίνει ριζικές αλλαγές στο επίπεδο της κοινωνίας και της οικονομίας, θα εξακολουθήσουν να είναι έρμαια στις ορέξεις των καπιταλιστών, κρατικών και μη, σε Ανατολή και Δύση.

Δέσποινα ΟΡΦΑΝΑΚΗ